Posts Tagged ‘XX MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL POETYCKI „MAJ NAD WILIĄ” – WILNO – MARIA DUSZKA’
Lipiec 5th, 2013 | 
Author: Birutė Jonuškaitė powieściopisarka,poetka
i tłumaczka, wiceprezes Związku Pisarzy Litwy przełożyła na język
litewski 18 wierszy z mojego tomiku „Freienwill”
Dziękuję, Biruté! 🙂
Maria Duszka – Seradze gyvenanti lenkų poetė, žurnalistė, bibliotekininkė,
devynių poezijos rinkinių autorė. Lenkijos literatų sąjungos Poznanės
skyriaus narė. Jos eilėraščių yra išversta į keliolika užsienio kalbų. Jie buvo publikuoti
daugelyje Lenkijos leidinių, tokių kaip“Odra“, „Topos“, „Wyspa“, taip pat
„Modern Haiku“ (JAV), „Reibeisen” (Austria) ir „Krantuose” (Lietuva). 2016 m. leidykla Homo liber išleido jos eilėraščių rinktinę lietuvių-lenkų kalbomis (išvertė Birutė Jonuškaitė).
1960
moja mama
wydała mnie na świat
(urodziłam się
w najokrutniejszym miesiącu
urodziłam się poetką
w rodzinie rzeźnika)
moja mama jest dobra
łagodna
i prostolinijna
jak dziecko
nie mogę jej mieć za złe
że mnie wydała światu
1960
mano mama
mane pagimdė
(gimiau
žiauriausią mėnensį
gimiau poete
skerdiko šeimoje)
mano mama yra gera
švelni
tiesmuka
kaip vaikas
negaliu jai priekaištauti
kad mane pagimdė
1961
mam ciepłą trawę pod stopami
i idę w kierunku słońca
babcia uczy mnie chodzić
w świętej brzezinie
1961
jaučiu pėdomis šiltą žolę
einu saulės link
senelė mane moko vaikščioti
šventajame beržyne
1962
nic nikomu nie mówiąc
wybieram się na spacer w pola
gubię się po raz pierwszy w życiu
– w zbożu
1962
niekam nieko nesakiusi
išeinu į laukus pasivaikščioti
pasiklystu pirmą kartą gyvenime
– javuose
1964
mój wujek
kiedyś stanie się alkoholikiem
i zobaczy demony
teraz jest młody
dużo mówi
ma bezbronną twarz
i otwarte serce
pewnego słonecznego dnia
zbyt szybko wjeżdża końmi
na ścieżkę na której stoję
widzę nad sobą kopyta
a potem nic nie pamiętam
1964
mano dėdė
kada nors taps alkoholiku
ir regės demonus
dabar
yra jaunas
daug kalba
turi naivuolio veidą
ir atlapą širdį
vieną saulėtą dieną
per daug greitai įvažiuoja į kiemą
takeliu kuriame aš stoviu
matau virš savęs kanopas
o paskui
nieko neatsimenu
1965
dziadek wyplata mi wianki
z modraków i koniczyny
uczy mnie pieśni religijnych
i żołnierskich
ma dla mnie miłość i czas
1965
Senelis pina man vainikėlius
iš rugiagelių ir dobiliukų
moko mane religinių ir kareiviškų
dainų
turi man laiko ir meilės
1972
Skąd się biorą poetki?
B.
byłam dziewczyną
z niedobrego domu
ale z podwórza wychodziło się
do świętej brzeziny
ale przez okno
podawała nam swoje kwiaty
bujna
czerwona róża
a mama
często nuciła piosenki
(powiedziała mi kiedyś
że chyba zwariowałaby
gdyby nie mogła śpiewać)
wszystko obróciło się
w poezję
1972
Iš kur atsiranda poetės?
B.
buvau panelė
iš prastų namų
bet prie kiemo
augo šventas beržynas
bet per langą
žiedus mums tiesė
vešli
raudona rožė
o mama
dažnai niūniavo dainas
(kartą man prasitarė
kad turbūt išprotėtų
jeigu negalėtų dainuoti)
viskas pavirto
poezija
1973
nie pamiętam
pani Wisławo
co się działo 16 maja 1973 roku
ale pamiętam dokładnie
co się działo trzy dni później:
przeprowadziliśmy się z domu
pod brzozowym lasem
do domu nad stawem
wieczorem zasypiając
na ułożonym prowizorycznie
na podłodze sienniku
nie wiedziałam dlaczego
płaczę
1973
nepamenu
gerbiama Wisława
kas vyko 1973 metų gegužės 16-ąją
bet labai gerai atsimenu
kas vyko praėjus trims dienoms po to:
išsikėlėme iš namų prie beržyno
į namus prie tvenkinio
vakare prieš užmigdama
įsikniaubus į laikinai
ant grindų numestą šiaudinį čiužinį
nežinojau kodėl
verkiu
1974
ja jedną tylko
taką jesień miałam w życiu
świat był bliski
i bezpieczny
potem runął
………………………………………………….
Sylwestrowy pogrzeb mojego dziadka
– jakże to pasowało do niego
który uwielbiał bawić się życiem
wieczorem w tv „Romeo i Julia“
z piosenką Wandy Warskiej i Norwida
„na Kapuletich i Montekich domem…“
niedobra wróżba
na wiele najbliższych lat
1974
tik vieną tokį
rudenį gyvenime turėjau
pasaulis buvo artimas
ir saugus
paskui subyrėjo
——————————–
naujametinės senelio laidotuvės
– puikiai tinkamos žmogui
kuris dievino žaisti gyvenimą
vakare per tv Romeo ir Džiulijeta
su Vandos Varskos ir Norvido dainele
Virš Kapulečių ir Montekių namų…
bloga pranašystė
daugybei artimiausių metų
1975
znalazłam się
w niewłaściwym miejscu
w niewłaściwej chwili
zobaczyłam
czego nie chciałam zobaczyć
podszedłeś do mnie po trzech dniach
ale ja już zdążyłam przejść
na drugą stronę lustra
i nie mogłam zmartwychwstać
1975
atsiradau
nederamoje vietoje
nederamu laiku
pamačiau
ko nenorėjau pamatyti
priėjai prie manęs po trijų dienų
bet aš jau buvau suspėjusi
pereiti į kitą veidrodžio pusę
ir negalėjau prisikelti iš numirusiųjų
1980
wszyscy stoją w kolejkach
– po cokolwiek
nie ma takiej kolejki
w której ja chętnie bym się ustawiła
– po sens życia
1980
visi stovi eilėse
– dėl ko nors
nėra eilės
į kurią mielai atsistočiau
– laukti gyvenimo prasmės
1983
rodzi się moja córka
i „nie ma wody na pustyni“
przyjeżdżasz na urlop
do domu pod brzozowym lasem
i zostajesz w moim życiu
na najbliższe ćwierć wieku
1983
gimsta mano dukra
ir „nėra vandens dykumoje“
atvažiuoji atostogauti
į namus prie beržyno
ir pasilieki mano gyvenime
artimiausią amžiaus ketvrtį
1984
z tego roku pamiętam tylko
dzień w którym byłeś
siedzieliśmy milcząc pod jabłonią
trzymałeś na kolanach
mojego dwuletniego syna
a to nie mogło się podobać
twojej mamie
dlatego zobaczymy się dopiero
po czterech latach
1984
iš tų metų prisimenu tik
dieną kai tu buvai
sėdėjome tylėdami po obelimi
ant kelių laikei
mano dvimetį sūnų
o tai negalėjo patikti
tavo mamai
todėl vėl pasimatysime
tik po ketverių metų
1996
to był piękny październik
– Szymborska właśnie otrzymała Nagrodę Nobla
do mnie codziennie przychodził
pijany kryminalista
twierdził
że mnie kocha
i jeśli z nim nie będę
to zabije mnie i siebie
radziłam aby zaczął od siebie
nie zauważał dowcipu
policjanci mówili mi
że mogą mu coś zrobić dopiero
kiedy mnie zabije
vip od kultury stwierdził:
„nic dziwnego
że panią to spotyka
skoro pisze pani takie wiersze”
jeden z wielu moich braci oznajmił:
„musisz liczyć na siebie”
mężczyzna mojego życia
o którym pisałam
moje najlepsze wiersze powiedział:
„mnie to omija
bo ja jestem tu
a to się dzieje tam”
a Pan Bóg uświadomił mi
właśnie wtedy
że oczekuje ode mnie wdzięczności
za życie takie
jakim ono jest
żyję
jestem wdzięczna
wielbię moją samotność
1996
buvo gražus spalis
– Szymborska ką tik gavo Nobelio premiją
pas mane kasdien ateidavo
girtas kriminalistas
tvitino
kad myli mane
ir jeigu nebūsiu su juo
tai užmuš mane ir save
pasiūliau pradėti nuo savęs
mano humoro nesuprato
policininkai man sakė
kad tik tada galės jį sulaikyti
kai mane užmuš
kultūros vipas tvirtino:
„nieko keisto, ponia,
kad jums taip nutinka
jeigu tokius eilėraščius rašote“
vienas iš daugybės mano brolių pareiškė:
„turi pasikliauti savim“
mano gyvenimo vyras
apie kurį rašiau
geriausius savo eilėraščius tarė:
„manęs tai neliečia
nes aš esu čia
o tai vyksta ten“
o tuomet
Viešpats man apreiškė
kad laukia iš manęs dėkingumo
už gyvenimą tokį
kokį turiu
gyvenu
dėkingumo pilna
šlovinu savo vienatvę
1997
dobry jest taki mężczyzna
który nie chce mnie
zabić
okraść
albo przejść
na moje utrzymanie
1997
geras vyras yra toks
kuris nenori manęs
nužudyti
apiplėšti
arba būti
mano išlaikytiniu
1999
„nienawidzę kobiet
jestem kobieciarzem
jestem cnotliwym facetem”
przedstawiał mi się dzień po dniu
„ten pan jest poetą –
chociaż on o tym nie wie”
powiedziała o nim
nasza wspólna znajoma
1999
„nekenčiu moterų
esu mergišius
esu labai doras vyriškis“
suokė man diena iš dienos
„tas vyras yra poetas –
nors apie tai pats nežino“
kalbėjo apie jį
mūsų bendra pažįstama
2003
Rozmowa telefoniczna na dobranoc:
– Trzymaj się!
– Czego?
– Mojej miłości.
2003
Pokalbis linkint labos nakties:
– Laikykis!
– Ko?
– Mano meilės.
2006
co się stało z naszą szkołą?
puste klasy
wybite szyby
– wygląda jak po wojnie
nienaruszona stoi tylko
ta metalowa barierka
na której po raz pierwszy
pocałowałeś mnie
nie całując
2006
kas nutiko mūsų mokyklai?
tuščios klasės
išdaužyti langai
– atrodo kaip po karo
išlikę styro tik
metaliniai turėklai
prie kurių pirmą kartą
pabučiavai mane
nebučiuodamas
2008
miłość
to było dla ciebie
„okropne słowo
które oznacza
pieprzenie i zniewolenie”
miłość
to było słowo
którego nie wymawiałeś
powiedziałeś mi tylko kiedyś:
„przychodzenie tutaj
sprawia mi przyjemność
nieprzychodzenie tutaj
sprawia mi ból”
i
„niech tak będzie
dopóki tak jest”
wczoraj otrzymałam książki
które zostały po tobie
na wierzchu
leżał wybór wierszy Majakowskiego
„Kocham”
2008
meilė
tau buvo
„baisus žodis
reiškiantis
dulkinimąsi ir pavergimą“
meilė
buvo žodis
kurio niekada netardavai
kartą man esi sakęs:
„man malonu
čia lankytis
nesilankymas čia
man sukelia skausmą“
ir
„tebūnie taip
kol taip yra“
vakar gavau knygas
kurios liko tau amžiams išėjus
viršuje
gulėjo Majakovskio eilėraščių rinkinys
„Myliu“
Birutė Jonuškaitė
(g. 1959 m. spalio 5 d. Seivų kaime, šiaurės rytų Lenkijoje, Palenkės vaivadijos Seinų apskrities Punsko valsčiuje) – Lietuvos prozininkė, publicistė ir poetė. Lietuvos rašytojų sąjungos narė nuo 1994 m.
Turinys[slėpti] |
Biografija[taisyti]
Mokėsi Vaitakiemio pradinėje mokykloje, vėliau – Punsko lietuvių licėjuje. 1978 m. įstojo į Vilniaus universitetą studijuoti žurnalistiką. Gavusi diplomą, grįžo į Lenkiją; dirbo Suvalkų vaivadijos savaitraštyje „Krajobrazy“ bei lietuviškame žurnale „Aušra“, ėjo atstovės spaudai padėjėjos pareigas Suvalkų savivaldybėje.
1985 metais atvyko gyventi pas vyrą į Lietuvą. Gyveno Ukmergėje, dirbo kraštotyros muziejuje jaunesniąja moksline bendradarbe, vėliau – Kultūros rūmų metodininke spaudai. 1990 metais išvyko su šeima į Kanadą, ten gimė jos antroji dukra. Grįžusi į Lietuvą įsikūrė Vilniuje. 1994 metais pradėjo dirbti „Šeimos“ žurnale, vėliau tapo vyriausiąja redaktore. 2002–2003 – žurnalo „Šeima ir pasaulis“ sumanytoja ir vyriausioji redaktorė.2003 m. pradėjo dirbti Lietuvos rašytojų sąjungos Valdybos sekretore, nuo 2004 – pirmininko pavaduotoja.
Spausdintis pradėjo 1986 m. tuometiniame „Pergalės“ žurnale. Nuo to laiko jos proza, publicistika bei eseistika yra spausdinama įvairiuose kultūros leidiniuose, eilėraščiai publikuoti bendruose rinkiniuose, 2004 ir 2005 m. „Poezijos pavasario“ almanachuose. B. Jonuškatė verčia iš lenkų kalbos, o jos apsakymų ir eilėraščių yra išversta į anglų, baltarusių, ukrainiečių, lenkų, vokiečių, kroatų, rusų, ispanų, prancūzų, gruzinų kalbas.
Bibliografija[taisyti]
- 1. „Pateisinti save“ (apysaka ir apsakymai), Vaga, Vilnius,1989;
- 2. „Ievos neišvarė iš rojaus“ (romanas), Periodika, Vilnius, 1991;
- 3. „Rugių laukas“ (apsakymai), Aušra, Punskas, 1996;
- 4. „Didžioji sala“ (romanas, pirmas leidimas), Vaga, Vilnius, 1997;
- 5. „Didžioji sala“ (romanas, antras leidimas), Vaga, Vilnius, 1999;
- 6. „Žalčių tiltas“ (apysaka ir apsakymai), Lietuvos rašytojų sąjungos leidykla, Vilnius, 2002;
- 7. „Vaikas pražilusiom akim“ (eilėraščiai), Aušra, Punskas 2004;
- 8. „Ūsuota Levuko istorija“, (apysaka – pasaka vaikams), Homo liber, Vilnius, 2007;
- 9. „Vusata historia Levaka“, (apysaka vaikams baltarusių kalba), 2007
- 10. „Eksperimentas“, (eseistika ir interviu), Gimtasis žodis, Vilnius, 2005;
- 11. „Kregždėlaiškis“, (apsakymai), Vilnius, Versus aureus, 2007;
- 12. „Baltų užtrauktukų tango“, (romanas), Lietuvos rašytojų sąjungos leidykla, Vilnius, 2009;
- 13. „Užsagstyk mane”, (novelės),Lietuvos rašytojų sąjungos leidykla, 2011;
- 14. „Mūsų poetas” (Cz. Miłoszo takais), Naujoji Romuva, 2012
Vertimai[taisyti]
- Aleksandro Fiuto pokalbių su Czesławu Miłoszu knygą „Maištingas Czesławo Miłoszo autoportretas“, Alma littera Vilnius, 1997;
- Kun. Tadeusz Dajczer, „Jei neatsiversite ir netapsite kaip vaikai…“ Katalikų pasaulis Vilnius, 2001,
- Kun. Tadeusz Dajczer knygas: „Todėl nesisielokite ir neklausinėkite…“, „Ateinu vykdyti Tavo, o Dieve, valios“,
- „Krokuva – Vilnius“ – lenkų poezijos antologija (kartu su V. Dekšniu), Krokuva,2005;
- Barbara Gruszka-Zych, „Miegu su tavim po oda“ – eilėraščiai, Nemuno leidykla, 2006.
- Lietuvos Didžiosios kunigaikštystės knyga (kartu su kitais vertėjais), Pogranicze, Seinai, 2009
- Jacek Dehnel, „Lialė“ – romanas, leidykla KRONTA, 2010
- Michal Rusinek „Mažasis Šopenas“, leidykla HOMO LIBER, 2010
- „Laiko pameistrys“, trikalbis almanachas, vertimai iš lenkų kalbos, leidykla HOMO LIBER, 2010
- Jerzy Illg „Gražūs laikai: Czesławas Miłoszas ir Wisława Szymborska“, leidykla HOMO LIBER, 2011
- Bohdan Sławiński „Tiramisu karalienė” – romanas, leidykla BALTOS LANKOS, 2011
- Barbara Gruszka-Zych, „Mano poetas”, NAUJOSIOS ROMUVOS leidykla, 2012
Apdovanojimai[taisyti]
- Antano Jonyno premija už geriausią 1989 m. jaunųjų prozos knygą „Pateisinti save“,
- 1996 m. Žemaitės literatūrinė premija už apsakymų rinkinį „Rugių laukas“,
- 2002 m. Petro Cvirkos premija už geriausią trejų metų novelių knygą „Žalčių tiltas“,
- 2004 m. Lietuvos Kultūros ministerijos premija už publicistiką kultūros tema,
- 2006 m. Gabrielės Petkevičaitės-Bitės premija už knygą „Eksperimentas“.
- 2006 m. Jurgio Kunčino premija už novelę „Ragana ir…“
- 2006 m. Witoldo Hulewicziaus premija (Varšuvoje) už lietuvių ir lenkų literatūrų suartinimą,
- 2007 m. Literatūrinė „Varpų“ premija už apsakymų ciklą.
- 2009 m. Jono Marcinkevičiaus premija už romaną „Baltų užtrauktukų tango“.
Nuorodos[taisyti]
MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL POETYCKI „MAJ NAD WILIĄ” ODBYŁ SIĘ PO RAZ DWUDZIESTY W WILNIE.
http://www.youtube.com/watch?v=tZ8cZM2Fhjw
Nowy numer
Wspólne zdjęcie przy pomniku Wieszcza ma tak samo 20-letnią tradycję jak „Maj nad Wilią” Fot. Marian Paluszkiewicz
Uczestnicy i goście XX Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego „Maj nad Wilią i Wisłą” (właśnie też nad Wisłą, bowiem nastąpi jesienią w Warszawie odsłona wileńskiej imprezy, dodając jej nowego wymiaru) wczoraj, 27 maja, zgromadzili się przy wileńskim pomniku Adama Mickiewicza.
Serdecznie się witali, cieszyli ze spotkania i z tego, że to już taki piękny majowy poranek z Wieszczem w tle powtarza się po raz dwudziesty. Tradycja, która szczęśliwie przeżyła dwa dziesięciolecia, siłą rzeczy będzie trwać nadal, przynosząc radość poetom oraz społeczności polskiej na Litwie.
Niezmienny i niestrudzony organizator imprezy Romuald Mieczkowski, inaugurując to jubileuszowe święto poezji podkreślił, że zajazd to nie ostatni poetów nad Wilią, w dodatku z odsłonami w Polsce. A pierwsza z nich nastąpi właśnie w Warszawie w Pałacu Wilanowskim w dniach 21-29 września bieżącego roku.
Przywitać uczestników tegorocznego maja przybyli przedstawiciele placówki dyplomatycznej RP w Wilnie: ambasador Janusz Skolimowski, minister-konsul Stanisław Cygnarowski, kierownik wydziału konsularnego, dr Małgorzata Kasner, dyrektor Instytutu Polskiego w Wilnie.
Warto nadmienić, że w niedzielę, 26 maja, część poetów z zagranicy i z Wilna uczestniczyła we mszy św. w kościele franciszkańskim pw. Wniebowzięcia NMP, którą celebrował o. Marek Dettlaff, również poeta. Po mszy nastąpiła godzina poezji i prezentacji. Miło było dowiedzieć się, że wśród przybyłych gości jest Anna Milewska, znakomita polska aktorka, dobrze znana wilnianom z wielu filmów oraz takich seriali, jak „Lalka”, „Złotopolscy”, „Plebania”, „M jak miłość”. Fascynacja twórczością poetycką przyszła nieco później. Pani Anna debiutowała w 1999 r. tomikiem „Ludzie mnie pytają”, a później co roku ukazywały się nowe zbiorki jej wierszy.
Przybyła też znana aktorka Ewa Krasnodębska, znana z takich filmów, jak „Marysia i Napoleon”, „Fenomen” i in., niedawno nagrodzona srebrnym medalem zasłużonych kulturze „Gloria Artis”.
Miło było widzieć wśród bywalców maja polskiego poetę z Niemiec Józefa Plessa, Barbarę Gruszkę-Zych, Bożenę Intrator, tworzącą po niemiecku, po polsku i po angielski, autorkę nie tylko wierszy, ale też scenariuszy filmowych, tekstów piosenek.
Na przytulnym cienistym dziedzińcu odbyło się Przedpołudnie Jednego Wiersza Fot. Marian Paluszkiewicz
Serdecznie witano poetów zrzeszonych w Związku Literatów Polskich (oddział w Poznaniu). A są to: Paweł Kuszczyński, prezes, Danuta Bartosz, jego zastępca, Kalina Izabela Zioła, znana poetka i tłumaczka, Urszula Zybura, autorka wielu zbiorków wierszy w stylu haiku, Maria Duszka, poetka małych, ale jakże treściwych form. Poznański oddział ZLP znany jest z Międzynarodowych Listopadów Poetyckich, organizowanych z dużym rozmachem, mający swoich sympatyków w wielu krajach. W ubiegłym roku odbył się XXXV listopad, którego almanach wierszy został zaprezentowany wczoraj w Wilnie. Z białoruskiego miasta Raków przybył Józef Januszkiewicz, ze Związku Pisarzy Litwy — znana poetka i tłumaczka Birutė Jonuškatė.
Trudno na razie wymienić wszystkich, jeszcze przyjdzie na to czas, jednak nie możemy pominąć naszej dawnej koleżanki redakcyjnej Leokadii Komaiszko, mieszkającej na stałe w Belgii. Wyjechała jako młoda zdolna dziennikarka i poetka. Za granicą rozwinęła skrzydła, pisze książki oraz wydaje periodyczne zeszyty literackie pod nazwą „Listy”. W związku ze zbliżającym się 60-leciem dziennika „Kurier Wileński” zamieścimy wywiad z Leokadią.
Zaraz po wykonaniu tradycyjnego wspólnego zdjęcia Rimantas Šalna, dyrektor Muzeum Adama Mickiewicza, zaprosił wszystkich w jego gościnne progi. Na przytulnym cienistym dziedzińcu odbyło się Przedpołudnie Jednego Wiersza, a następnie zwiedzanie muzeum, w którym za każdym razem znajdujemy coś nowego dla siebie. A może to po prostu panująca tu aura epoki romantyzmu „ładuje akumulatory” twórcom, by po powrocie do domów byli pełni natchnienia i energii twórczej.
Po południu uczestnicy maja spotkali się w Pałacu Paców — ambasadzie RP. Podsumowano plon 20-lecia „Maja nad Wilią”. Wspomniano litewskiego poetę Kristijonasa Donelaitisa w związku z jego jubileuszem 300-lecia. Jednym z głównych tematów było też Powstanie Styczniowe.
Dzisiaj poeci udadzą się na wycieczkę literacką po Wileńszczyźnie
A oto kilka moich wileńskich impresji fotograficznych:
Restauracja hotelu „Ponas Tadas” („Pan Tadeusz”)
Birutė Jonuškaitė-Augustinienė i Romulad Mieczkowski
Romek – serce i dłonie otwarte dla poetów
Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie
Z Pawłem Kuszczyńskim, Danusią Bartosz i Jazepem Januszkiewiczem
przed Ostrą Bramą. Za chwilę przyjdzie majowa burza.
Birutė Jonuškaitė-Augustinienė właśnie przełożyła
na język litewski mój wiersz „Prawie wszyscy byli odwróceni”
i przeczytała go na spotkaniu w Domu Kultury Polskiej w Wilnie.
A to fotki zrobione przez Kalinę Zioła z Poznania. Dziękuję, Kalino!
KURIER WILEŃSKI • Wtorek, 11 czerwca 2013 r. STRONA LITERACKA 11
„Środa Literacka” na dziedzińcu
klasztornym ojców Bazylianów
W ramach jubileuszowego
XX Międzynarodowego
Festiwalu
Poetyckiego „Maj nad Wilią i
Wisłą” stało się i tym razem zadość
tradycji.
Z pamięcią o Celi Konrada
w podwórzu dawnego klasztoru
Bazylianów (przy cerkwi unickiej
św. Ducha), przy pawilonie
ekspozycji Celi odbyła się Środa
Literacka z udziałem międzynarodowych
twórców, uczestników
festiwalu poezji w Wilnie.
Poeci międzynarodowi czytali
swoje wiersze i dzielili się
wrażeniami — odczuciem niezwykłego
miejsca, w którym
wiele uczestników przebywało
po raz pierwszy. Dlatego niesamowite
odczucie realiów
potwierdzało po raz kolejny
wzniosły cel idei organizatora
przedsięwzięcia literackiego poety
Romualda Mieczkowskiego.
Przy ekspozycji Celi Konrada
swoją twórczość zaprezentowali
literaci i znani polscy aktorzy
filmowi i teatralni, którzy
opowiedzieli o swej działalności.
Udział uczestników z Francji,
Niemiec, Belgii, Libanu, Polski,
Białorusi świadczy o tym, że
słowo poetyckie w Wilnie ma
szeroki rozgłos w świecie literackim
i coraz szersza jest geografia
uczestników festiwalu.
Na dziedzińcu klasztoru
Bazylianów, zaznaczonym imieniem
wielkiego polskiego poety
Adama Mickiewicza, poeci zaprezentowali
swoje wizje piękna
zanotowane w różnorodnych
formach strof poezji.
Wysokie idee przyświecały
inteligencji twórczej, przybyłej
z Warszawy na „Maj” do Wilna,
która pomimo zwiedzania
zabytków Wileńszczyzny odwiedziła
hospicjum im. bł. księdza
Michała Sopoćki działające od
niedawna w Wilnie.
„Jestem pod wielkim wrażeniem
tego co zobaczyłam.
Tam jest pięknie!” — dzieliła
się przeżytymi emocjami znana
polska aktorka Anna Milewska,
znana dla telewidzów Wilna z
serialu „Złotopolscy”. Do grona
aktorek przybyłych na festiwal
należy także Ewa Krasnodębska,
aktorka nagrodzona medalem
„Gloria Artis” oraz Bożena
Intrator, autorka scenariuszy
filmowych, tekstów piosenek i
wierszy w kilku językach.
Stały bywalec festiwali polski
poeta z Niemiec Józef Pless
jest zagorzałym wielbicielem wileńskich
„Majów”. Na dziedzińcu
klasztornym także przedstawił
swoją twórczość oraz z poszanowaniem
wysłuchał swych
kolegów „łamiących pióra”.
Wszystkich zebranych ciekawiły
opowiadania zaprzyjaźnionych z
poezją przedstawicieli Polonii z
Libanu, Białorusi, Francji.
Miłym akcentem dla Wilna
była prezentacja poetów zrzeszonych
w Związku Literatów Polskich
Oddział w Poznaniu. ZLP z
Poznania uczestniczył w Maju po
raz drugi. Liczna prezentacja w
tym roku z Wielkopolski świadczy,
że zacieśniła się przyjaźń
ziem porzuconych i odzyskanych.
Jest to bardzo wieloznaczny krok
w rozwoju przyjaźni i partnerstwa
literatury i kultury polskiej
w czasach wspólnego przebywania
obu krajów — Polski i Litwy
— w UE.
Paweł Kuszczyński, poeta,
prezes ZLP oddział w Poznaniu,
znawca kultury, sztuki i malarstwa,
zaprezentował swój wiersz,
gorąco oklaskiwany przez zebranych
twórców słowa. Natomiast
towarzysząca prezesowi
Danuta Bartosz, poetka, wiceprzewodnicząca,
pomimo prezentacji
wiersza, zaproponowała,
by do tytułu „Maj nad Wilią i
Wisłą” doszło trzecie „W”. Byłoby
to niesamowite wydarzenie,
jak oświadczyła, pt. „Maj nad
Wilią, Wisłą i Wartą”. Słowa poetyckie,
własne wiersze, zostały
przedstawione także przez Kalinę
Izabelę Ziołę, Marię Duszkę,
Urszulę Zyburę.
Z Belgii przybyła Leokadia
Komaiszko, była wilnianka, urodzona
w Święcianach, która także
przeczytała swój wiersz.
Irena Baluś, redaktor pisma
literackiego „Magazyn Polski na
Uchodźstwie” z Grodna (Białoruś),
opowiedziała o tym, że
język polski na Białorusi jest
poprawny, literacki i nauczony.
Mowa polska potoczna na
Grodzieńszczyźnie już prawie
zanikła. Świadczą o tym wiersze
nadsyłane do redakcji.
— Wiersze są już w języku
polskim nauczonym — prawidłowym
i literackim — mówiła
redaktor. — Rezultatem działań
„Magazynu” jest „Antologia
współczesnej poezji”. „Nauczanie
języka polskiego w szkołach odbywa
się w postaci kółka językowego
bądź zajęć fakultatywnych
— jest to społeczne działanie —
sugerowała Irena Baluś.
Podczas prezentacji twórczości
przy ekspozycji Celi Konrada
słowo mieli również wilnianie,
których tym razem z różnych
powodów, stawiło się niewielu.
Wielu wilnian ma dobre pióro,
jednakże natłok pracy i brak
czasu niekiedy decydują o możliwości
udziału w imprezach. Romuald
Mieczkowski, organizator
i prowadzący, udzielił słowa
wszystkim wilnianom przybyłym
na Środę Literacką. Wysłuchano
głosy młodych — Elżbiety
Czerniawskiej oraz Dariusza
Kaplewskiego, następnie wiersze
czytali Aleksander Śnieżko,
Alina Lassota, niżej podpisana,
Józef Szostakowski, Wojciech
Piotrowicz. Amatorzy — zamiłowani
w tworzeniu rymów Jan
Kozicz i Aleksander Lewicki —
mieli okazję przedstawić swoje
próbki twórcze.
Urszula Zybura, poetka z
Kalisza (Polska), zaznaczyła, że
się bardzo cieszy, że przebywa
w tak ważnym miejscu i może
przeczytać tu swój wiersz. Tym
zaszczycona była również Urszula
Tom, polska poetka. Ciekawy
wiersz przeczytała Barbara
Gruszka-Zych. Słowo mieli
Teresa Banasiak i Paweł Bieliński
oraz inni przedstawiciele
społeczności literackiej i jej
miłośnicy.
TERESA MARKIEWICZ
Posted in IMPREZUJĘ | 
Tags: Agata Lewandowski, Anna Milewska, Birutė Jonuškaitė - Maria Duszka, Danuta Bartosz, Paweł Kuszczyński, POEZJA - MARIA DUSZKA, Romuald Mieczkowski, Urszula Zybura, Wilno - fotografie, Wilno - Maria Duszka, Wilno - poezja, XX MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL POETYCKI "MAJ NAD WILIĄ" - WILNO - MARIA DUSZKA | 
No Comments »