Posts Tagged ‘Maria Duszka – wiersze’

https://augustow.org/2018/14466/?fbclid=IwAR2MDT5L-vBsnxFXu6WKc6t_8WvTvb3k6aWqs2D4uF95ic-G3EN8ASab-wE

W październikowy poniedziałkowy wieczór wystąpiłam na spotkaniu

autorskim w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Augustowie.

Było to wydarzenie inaugurujące cykl imprez pod nazwą „Kawiarenka

literacka”. Jego pomysłodawczynią i realizatorką jest poetka

i animatorka kultury Janina Joanna Osewska. 

Zaprezentowałam utwory z tomiku „Freienwill” i polsko-litewskiego

wyboru „Wolność chmur / Debesų laisvė”.

Były także wiersze, anegdoty i aforyzmy jeszcze nie publikowane.

I piosenki skomponowane do moich tekstów – w języku polskim,

angielskim i serbskim. Wystąpił także Cezary Parczyński, muzyk

z Białegostoku, który podczas naszego wieczoru zadebiutował

śpiewając przy akompaniamencie gitary kilka własnych

piosenek. 

Dziękuję serdecznie: 🙂 🙂 🙂

-pani Małgorzacie Pieńczykowskiej kierującej augustowską książnicą

za zaproszenie mnie,

-Janeczce Osewskiej za zaproszenie i wspólny czas spędzony na rozmowach

i wędrówkach po Augustowie i okolicy,

-pani Iwonie Truszkowskiej za fotki z wieczoru autorskiego. 

 

A tak o tym wieczorze piszą podlaskie media:

Poezja, która „trafia w sedno”, „wiersze – drzazgi”, „wiersze – obrazy”, „prostota i uniwersalność”, „melancholia”, „wiele miłości w wersach”– tak o poezji Marii Duszki wypowiadała się augustowska publiczność podczas spotkania z poetką.

Spotkanie autorskie z mieszkającą i tworzącą w Sieradzu poetką, dziennikarką, bibliotekarką i animatorką kultury – Marią Duszką, odbyło się w poniedziałkowe popołudnie, 15 października, w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Tym samym do kalendarza augustowskiego życia kulturalnego powraca, po dwuletniej przerwie, cykl spotkań pod nazwą Kawiarenka Literacka. Pomysłodawczynią i organizatorką Kawiarenki jest od samego początku pani Janina Osewska, która poprowadziła spotkanie. Współorganizatorem wieczoru były APK – Miejska Biblioteka Publiczna.

Maria Duszka zaprezentowała utwory ze swoich najnowszych tomików wierszy: autobiograficznego „Freienwill” i polsko-litewskiego wyboru „Wolność chmur / Debesu laisve” oraz anegdoty i aforyzmy jeszcze nie publikowane. Podzieliła się swoimi wrażeniami z pobytu w Augustowie, inspiracjami kształtującymi poetkę.

„Wiersze przychodzą do mnie kiedy chcą… mogę tylko na nie czekać” – mówiła podczas spotkania. Może się to zdarzyć pośród prozaicznej czynności jaką jest zmywanie naczyń, podczas spaceru, wędrówek po okolicy.” Nigdy nie wiadomo, kiedy spotka się wiersz” – dzieliła się swoimi doświadczeniami z publicznością.

Podczas wieczoru wysłuchać można było także piosenek skomponowanych do wierszy poetki – w języku polskim, angielskim i serbskim. Natomiast na żywo wystąpił (debiutujący w Augustowie) pan Cezary Parczyński, muzyk z Białegostoku, który wyśpiewał kilka swoich utworów przy akompaniamencie gitary.
Po części oficjalnej był czas na chwilę rozmowy z poetką, podzielenia się swymi emocjami i wrażeniami ze spotkania.

Poniżej prezentujemy (jak określa to artystka) logo poetyckie Marii Duszki:

„powiesiłam w mojej szafie
twoją marynarkę

wszystkie moje ubrania
chcą być blisko niej”.

Źródło: MBP Augustów

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

https://augustowskireporter.pl/aktualnosci/9642-

spotkanie-autorskie-z-maria-duszka.html

 

To festiwal literacki organizowany od lat przez Zarząd Główny

Związku Literatów Polskich. Ja wzięłam w nim udział po raz drugi.

 

https://www.kiwiportal.pl/wydarzenia/492426/augustow-kawiarenka-literacka-z-maria-duszka-pdl20

6 września zorganizowałam w Sieradzu koncert Jana Kondraka. Po występie genialny bard podarował mi dwa egzemplarze płyty „Album rodzinny”, a ja dałam mu swój polsko-litewski tomik „Wolność chmur / Debesų laisvė”. Po kilku dniach Janek napisał mi: „Mario, przeczytałem tom. Dużo dobrego tam jest. Dużo. Dzięki”.

TEN SAM WIERSZ PO SERBSKU I PO POLSKU ZNALAZŁAM DZISIAJ NA RÓŻNYCH PORTALACH

http://www.goougu.com/autor/maria_duszka/index.htm

Skoro pa svi su bili okrenuti  To je bio lep oktobar – Šimborska je upravo dobila Nobelovu Nagradu kod mene je svakodnevno dolazio pijani kriminalac – tvrdio je da me voli i ako ne budem sa njim ubiće mene i sebe savetovala sam mu da krene prvo od sebe – nije primetio šalu policajci su govorili da mogu intervenisati tek kada me ubije vip od kulture je potvrdio „ništa čudno što vam se to dešava kad već pišete takve pesme” jedan od mnoge moje braće je rekao: „moraš računati na sebe” muškarac moga života o kojem sam pisala moje najlepše stihove je rekao: „mene se to ne tiče jer ja sam tu a to se dešava tamo” a Gospod Bog mi je saopštio baš tada da očekuje od mene zahvalnost za takav život ovakav kakav ja živim zahvalna sam obožavam moju samoću.    Maria Duszka   G goo underGumbrella                   to był piękny październik  Szymborska właśnie otrzymała nagrodę Nobla    do mnie codziennie przychodził  pijany kryminalista  twierdził że mnie kocha  i jeśli z nim nie będę  to zabije mnie i siebie    radziłam aby zaczął od siebie  nie zauważył dowcipu    policjanci mówili  że mogą coś zrobić  dopiero kiedy mnie zabije    vip od kultury stwierdził:  nic dziwnego że panią to spotyka  skoro pisze pani takie wiersze    jeden z wielu moich braci oznajmił:  musisz liczyć na siebie    mężczyzna mojego życia  o którym pisałam moje najlepsze wiersze  powiedział: mnie to omija  bo ja jestem tu  a to się dzieje tam właśnie    wtedy Pan Bóg uświadomił mi  że oczekuje ode mnie wdzięczności  za życie takie  jakim ono jest    żyję  jestem wdzięczna wielbię moją samotność

http://cytaty.soup.io/post/230857014/to-by-pi-kny-pa-dziernik-Szymborska

…w najbliższy piątek 15 czerwca o godz. 19.00.

http://gok.iwonicz-zdroj.pl/event/wieczor-literacko-muzyczny/

 

http://poecipolscy.pl/poezja/prezentacja/maria-duszka/

 

Jedna z czytelniczek napisała pod prezentacją moich wierszy:  „Jestem urzeczona. Liryzm absolutny, prostota przejawem geniuszu.”

MARIA DUSZKA
mieszka w Sieradzu. Jest poetką, dziennikarką, bibliotekarką, animatorką kultury, założycielką i opiekunką działającego od 2002 r. Koła Literackiego „Anima”. Członkini Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. W 2012 r. otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2013 r. Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Łódzkiego.

Wydała dotychczas dziewięć tomików. Ostatni z nich to polsko-litewski wybór wierszy „Wolność chmur /Debesų laisvė”.

Od października 2017 r. czyta wiersze ulubionych poetów w cotygodniowej audycji „Pod wielkim dachem nieba” w Radiu Muzyczna Cyganeria. Jako dziennikarka publikowała artykuły, wywiady i recenzje na łamach „Dziennika Łódzkiego”, „Kalejdoskopu” (miesięcznika kulturalnego Łodzi i województwa łódzkiego) i „Toposu”, a od kilku lat współpracuje z „Ziemią Łódzką”.

* * *

fotografuję tę okolicę

tak

jak się całuje

ciało kochanego człowieka

– miejsce przy miejscu

 

* * *

powiesiłam w mojej szafie

twoją marynarkę

wszystkie moje ubrania

chcą być blisko niej

 

MIŁOŚĆ OD PIERWSZEGO WEJRZENIA

rozmawialiśmy

o kilka kroków od nas

zatrzymał się mały

może czteroletni chłopiec

w żółto-granatowej kurtce

powiedział patrząc na ciebie

prawie pięćdziesięcioletniego mężczyznę:

„chodź tu”

nie przerwaliśmy rozmowy

po chwili chłopiec stanowczo powtórzył:

„chodź tu”

„dlaczego mam do ciebie iść?”

spytałeś

„bo ja mam tylko mamę…”

 

* * *

                     pamięci moich bliskich

 

a wydawało się

że zawsze będą trwać

na tym rumiankowym podwórku

w tym ciepłym domu

w tym bezpiecznym łóżku

po kolei zdmuchuje ich czas

 

PATRZ MI W OCZY!

Od lat przychodzi do tej szpitalnej biblioteki.

Emerytowany ekonomista: myślący – ateizujący – poszukujący.

Niedawno zginął w wypadku jego syn.

„Nikomu jeszcze tego nie mówiłem, pani powiem.

To było półtora roku temu.

Wypożyczyłem książki w bibliotece powiatowej,

poszedłem do parku za urzędem miasta,

usiadłem na ławce, zacząłem czytać.

Po pewnym czasie przysiadł się do mnie.

Wyglądał jak trzydziestoletni mężczyzna –

miał jasnorude włosy i bródkę.

Zaczął ze mną rozmawiać, pytał co czytam,

zwyczajna rozmowa.

Nagle odszedł na chwilę na odległość paru kroków, wrócił.

Jego oczy płonęły jasnożółtym ogniem.

Patrz mi w oczy! – mówił. -Dlaczego mi nie patrzysz w oczy?!

Byłem przerażony, chciał się do mnie zbliżyć,

ale zrobiłem trzy razy znak krzyża –

z prawej strony, pośrodku i z lewej.

Nie mógł do mnie podejść bliżej niż na odległość sześciu metrów…

To był diabeł, to było półtora roku temu.

Nie mogę dojść do siebie, nie wiem co o tym myśleć.

To było ostrzeżenie?”