Na stronach 32-33 zostały opublikowane zostały cztery moje wiersze. Dziękuję bardzo Edycie Kulczak, redaktorce naczelnej pisma.
Maria Duszka
Małyń
niewiele się tu dzieje
wiewiórka zaogni się
na dachu starej stodoły
zbiegnie na jabłoń lub orzech
w żywopłocie przy bramie
dorastają młode słowiki
słońce uśmiecha się
stoją brzozy
w czasie i powietrzu
jest spokój błękit i zieleń
niewiele się tutaj dzieje
1974
to był najszczęśliwszy rok
w moim życiu
właściwie
pół roku
właściwie
parę dni
właściwie
parę chwil
ale tak jasnych
że wystarczą
na całą resztę mojego życia
* * *
Skąd się biorą poetki?
B.
byłam dziewczyną
z niedobrego domu
ale z podwórza wychodziło się
do świętej brzeziny
ale przez okno
podawała nam swoje kwiaty
bujna
czerwona róża
a mama
często nuciła piosenki
(powiedziała mi kiedyś
że chyba zwariowałaby
gdyby nie mogła śpiewać)
wszystko obróciło się
w poezję
* * *
ktoś powiedział
że nie można być zrozpaczonym
kiedy się patrzy w niebo
na twoim pogrzebie
przez cały czas obserwowałam chmury
nie należałam do tych kobiet
które miały prawo płakać
Maria Duszka – absolwentka bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim.
mieszka w Sieradzu, poetka, dziennikarka, animatorka kultury. Autorka dziesięciu
tomików poetyckich. Prezentuje współczesną poezję z kraju i zagranicy w cotygo
dniowej audycji „Pod wielkim dachem nieba” emitowanej na antenie polonijnego
Radia Islanders (UK). Dokonane przez nią nagrania wierszy są emitowane w po
lonijnej audycji w Melbourne Ethnic Community Radio w Australii.
http://www.ekoart24.info/wielkopolski-widnokrag-nr-10/?fbclid=IwY2xjawG6YbxleHRuA2FlbQIxMQABHTliR4A3g7TRjCPagOxrmY3uS-_lH1cJ_L1HtNvzSmxVsE7iJ0TCf9iETA_aem_ibhGOBY2c82cg9NI0FxYGw