CZTERY ŚCIANY WIERSZA (redagowany przeze mnie cykl prezentacji sylwetek współczesnych poetów polskich na łamach kwartalnika „Siódma Prowincja”)
P o e z j a i p r e c y z j a
ANNA MICHALSKA (ur. 19.08.1983 r.) jest absolwentką matematyki na Uniwersytecie Opolskim. Jej wiersze były publikowane w: „Echu”, „Angorze”, „Tyglu Kultury” i „Siódmej Prowincji”.
Zdobyła Główną Nagrodę w Turnieju Jednego Wiersza „O wieczne pióro twórcy” w Łodzi i III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Czarno na białym” w Parzęczewie.
Jest również laureatką Regionalnego Konkursu Poetyckiego „Wiersze z szuflady” w Poddębicach.
Interesuje się psychologią i poezją śpiewaną. Należy do Koła Literackiego „Anima”.
Oto jej wiersze:
x x x
wyjadę
będą mnie witać
parne poranki
i chłodni mieszkańcy
będę czytać niemodne książki
i słuchać śpiewnych modlitw
pokochają mnie pasterze
i znienawidzą przydrożni kramarze
nie mów że nie warto
gdyby nie tak zwane życie
pojechałbyś ze mną
ja sadziłabym czerwone pomidory
ty wyrywałbyś garściami
niechęć sąsiadów
może kradlibyśmy jabłka
albo konie
a może milczelibyśmy
kto dłużej wytrzyma
a tak bezradność
i nadzieję
mam na wyłączność
i wrócę
gdy zatęsknię za twoją
obojętnością
x x x
staję się letnia
nie kocham
i nie nienawidzę
nie popadam z uniesienia w rozpacz
ani tym bardziej odwrotnie
nie palę mostów
nie stawiam murów
przechodzę obojętnie
przez stragany z pomarańczami
nie modlę się o ciebie
coraz częściej
w nocy śpię
x x x
spotkałam cię
(pamiętasz?)
przypadkiem
ponoć najważniejszych
tak się właśnie znajduje
potknęłam się o ciebie
nie przypuszczałam
– kto w środku dnia
rozsiada się na krawężniku
gdybyś skręcił ulicę wcześniej
nie leżałabym teraz
twarzą w betonie
GENERALNE PORZĄDKI
właściwie
jestem wdzięczna
nie zostały mi po tobie
haftowane poduchy
mosiężne kandelabry
pudełka po czekoladkach
nigdy nie dałeś mi
swojej koszuli
z którą mogłabym spać
gdy ciebie nie ma
to co mam
mieści się w kieszeni spodni
wyrzucę
w drodze do pracy
(Siódma Prowincja, 2009 nr 1-2 s. 37)