Kilka lat temu wymyśliłam Ogólnopolski Konkurs

Poetycki „Mój list do Świata”.

Jego organizatorem jest Miejska Biblioteka Publiczna w Sieradzu, współorganizatorem Koło Literackie „Anima”.

Uroczyste rozstrzygnięcie trzeciej edycji konkursu odbyło 22 listopada 2013. Pula nagród ufundowanych przez Urząd Miasta Sieradza wynosiła 3.o00 złotych.

O konkursie napisał m.in. Tadeusz Sobczak na portalu „Nasze miasto”:

III Ogólnopolski Konkurs Poetycki w Sieradzu pt. „Mój list do Świata” został rozstrzygnięty. Wśród jedenastu nagrodzonych poetów znalazła się trójka z Sieradza i okolic. W sumie nadesłano zestawy 135 wierszy.

Nagrodzono 31 wierszy autorstwa 11 poetów

Konkurs po raz trzeci zorganizowała Miejska Biblioteka Publiczna w Sieradzu. W komisji konkursowej, której przewodniczył Miłosz Manasterski znalazła się także Maria Duszka, pomysłodawczyni imprezy. Wiersze oceniali ponadto Anna Baśnik oraz Zbigniew Łuczak z MBP w Sieradzu.
Pierwszą nagrodę (800 zł) w III Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim zdobył Mirosław Kowalski z Mysłowic. Drugą (600 zł) odebrał Adam Bolesław Wierzbicki z Dłużnika. Jury przyznało także dwie równorzędne trzecie nagrody po 400 zł. Trafiły one do Lecha Lamenta z Turka oraz Michała Malińskiego z Sieradza.
Wyróżnienia w wysokości 250 złotych otrzymali: Joanna Chachuła z Sieradza, Ewelina Dobrzyńska z Ruszkowa pod Sieradzem, Czesław Markiewicz z Zielonej Góry, Agnieszka Marek z Bielska Białej, Janusz Pyziński z Podgrodzia oraz Katarzyna Zychla z Żar.
Nagroda specjalna (300 zł) za wiersz o tematyce regionalnej odebrała Maria Szafran ze Świebodzina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Antologia pokonkursowa:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A na czwartej stronie okładki wiersz przewodniczącego jury Miłosza

Kamila Manasterskiego. Wiersz, który już jest piosenką.

Melodię do niego skomponował sieradzki bard Zbyszek Paprocki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A w antologii między innymi wyróżniony przez jury wiersz Eweliny

Dobrzyńskiej, w którym uwieczniła naszego barda:

 

SIERADZKIE KONOTACJE

 

Uciec od banalnych epitetów

zawrócić nadwarciański brzeg

zapomnieć o kasztelańskim grodzie

osadzonym między synapsami

 

Stworzyć świeże peryfrazy

choć umysł wyczesał już

kreatora damskich głów

w duecie z wielbicielem ciał niebieskich

 

Myśli zbiegają się uporczywie

na rogu Zamkowej i Dominikańskiej

neurony splątane wokół fontanny

silą się na inwersję

 

Wzgórze zamkowe opasane Żegliną

zamierzchłe czasy wspomina

dumne z niechcącej personifikacji

 

Natarczywe skojarzenia

rysują sieradzki pejzaż

walka o oryginalność zakończona

starówka nuci walczyk Paprockiego